Het Beste Van The Scene - Rauw, Hees, Teder (2000)

The Scene heeft eindelijk weer eens de wind in de rug dankzij de recente TV-spot van de SIRE, waarvoor de groep rond Thé Lau het thema mocht uitvoeren. Dat ene couplet vond kennelijk voldoende weerklank om het uit te werken tot een volwaardige single, die nu als bonus ook op de toepasselijk getitelde compilatie 'Rauw, Hees, Teder' staat. Hoewel het weemoedige 'Feest' natuurlijk nooit had mogen ontbreken, getuigt deze zestien titels tellende selectie nochtans van de nodige zelfkennis. Zo bevat dit eigenlijk nog te beknopte overzicht terecht liefst vier stukken van het genegeerde 'Rij Rij Rij', dat voorafging aan het monumentale tweeluik 'Blauw' en 'Open', waarmee The Scene zelfs in België naam zou maken. Zo'n tien jaar geleden klonken de Amsterdammers op het toppunt van hun roem toen in alle woeste romantiek grootser en meeslepender dan ieder ander in de Lage Landen. Uit op vernieuwing viel de groep vervolgens ten prooi aan een zekere krampachtigheid, maar na de komst van de jonge toetsenist Dante Oei wist men zich met het miskende 'Marlene' net op tijd te hervinden. De onvermijdelijke solocarrière van Thé Lau kan dus voorlopig nog wel even wachten.

ALOHA Jean-Paul Heck, oktober 2000

The Scene hobbelt van hoogtepunt naar dieptepunt. Althans, commercieel. De laatste jaren kan de band rond Thé Lau verkoopmatig niet meer tippen aan de met platina bekroonde kraker 'Blauw' en het artistieke hoogtepunt 'Open'. Vanaf dat succes, heden precies tien jaar geleden, zag The Scene alle kleuren van de regenboog en werd de band links en rechts ingehaald door de Bløf's en Kasten van onze tijd. Of deze bands in pakweg 2010 een even fraaie verzamelaar op tafel kunnen leggen als 'Rauw, Hees, Teder' is echter nog maar de vraag. Want deze compilatie verzamelt niet alleen de hits - 'Blauw', 'Open', 'Iedereen Is Van De Wereld', ze staan er allemaal op - maar dwingt ook respect af. Liedjes als 'Rij Rij Rij' en 'Het Werk Van God' blijken verborgen schatten. Met de intense ideële reclamesong 'Helden' klopt The Scene zelfs voor het eerst in tijden weer aan de poort van de hitlijsten. Het is Thé en kornuiten volkomen gegund.

UPTOMUSIC.COM (B) Dave Peters, oktober 2000

Als er tijdens de jaren negentig één rockgroep was die de Nederlandse taal op sublieme wijze promootte, was dat wel The Scene. Onder leiding van kettingroker Thé Lau knutselde het gevolg eerlijke en vrij rudimentaire poprocksongs in elkaar om ze vervolgens uit te smeren over een handvol degelijke albums. Klassiekers als 'Blauw' en 'Iedereen Is Van De Wereld' heeft iedereen nog wel ooit uit volle borst meegebruld tijdens de jaarlijkse editie van de plaatselijke pensenkermis. Ook de gevoeligere nummers werden door de jaren vaste kost in het repertoire van The Scene en 'Rigoreus' en 'Open' zijn daar hartverwarmende voorbeelden van. The Scene wisselt zonder al te veel problemen akoestische ingetogenheid af met elektrisch rockgeweld en slaagt daar doorgaans met veel bravoure in. Ontleed vervolgens het vloeiende gezongen proza dat de deuntjes vergezelt en weet dat deze groep in onze collectieve memorie gegrift staat. ****

FRET Wouter van der Zwaan, oktober 2000

Er is geen band ter wereld die klinkt zoals The Scene. En geen enkele zanger die zingt zoals Thé Lau. In ruim twintig jaar heeft zijn band zich opgewerkt tot de 'gevestigde orde' van de Nederlandse pop, met een gelijke status en invloed als bijvoorbeeld Doe Maar, De Dijk en Golden Earring. De eerste jaren ging dat gepaard met vallen en opstaan en de nodige bandwijzigingen, maar vanaf 1990 kwam het artistieke succes met de platen 'Blauw', 'Open' en later 'Arena'. De verzamelaar 'Rauw, Hees, Teder' maakt nog eens duidelijk hoe goed The Scene is en was. Met (in niet-chronologische volgorde) tijdloze krakers als 'Rauw, Hees, Teder', 'Zuster', 'Iedereen Is Van De Wereld', 'Blauw', 'Open' en de reclamehit 'Helden'. «